Het is alweer bijna een ‘eeuwigheid’ geleden – april 2007- dat ik deze titel gebruikte in een NVA- symposium – tegenwoordig KNW- om aandacht te vragen over duurzaamheid, en mijn gevoel is dat die aandacht meer dan ooit nodig is. Wat is het geval: het begrip duurzaamheid wordt te pas en te onpas gebruikt. Zelfs de termen ‘greenwashing’ en ‘factfinding’ zijn gelukkig al goed ingeburgerd in onze Nederlandse taal. En met ‘What the heck’ gaf ik aan dat het een metafoor is voor ‘wat maakt het uit’. Maar vooral ook het taalstapje naar ‘waar staat het hek’, oftewel hoever denk ik na in de keten, durf ik wel buiten mijn fabrieks-, productie-, rioolwater- et cetera grenzen te denken.
Laten we als fundament aannemen dat duurzaamheid een begrip is voor het gehele maatschappelijke veld. In levenscyclusanalysetermen dus in de volle breedte van de emissies en de herkomst van stoffen.
Laat ik proberen concreet te worden en aan te haken in de SKIW en WaterForum wereld. Hoe vaak lezen we over industrieel water dat ‘duurzaam gezuiverd wordt’. Soms door bedrijven zelf, soms door externe partijen en soms zelfs door waterschappen die het ontvangen als onderdeel van het stedelijk afvalwater. Bij dat laatste wordt zelfs de aan- en afhaak systematiek als argument erbij gehaald. Voor de duidelijkheid, sommige waterschappen noemen dat nog steeds een problematiek, maar die beschouwen elke bedrijfsmatige activiteit als problematisch….
Zo wordt 1 november door SKIW – samen met VEMW- een symposium georganiseerd te Zutphen, waar de regionale zuivelindustrie in samenwerking met het waterschap ter plaatse, in een separate installatie een heel duurzaam en innovatief proces heeft neergezet, terwijl in Noord Holland de zuivelindustrie opeens veel duurzamer blijkt te zijn volgens het waterschap ter plaatse, als het aankoppelt aan het gemeente riool. Dat lijkt me vragen oproepen toch?
En juist dat pogen we te doen vanuit SKIW, juist om de dialoog zuiver te houden. Ik geloof zeker in bedrijfsmatige indirecte lozingen, om vele redenen. Zou ook zomaar vanuit duurzaamheid kunnen, maar graag dan wel goed uitgelegd. Juist dat gaan we proberen.
Laat ik afsluiten met een recente zomerse waarneming gewoon ergens ‘s-ochtends aan het ontbijt. Het worstje (wat ik normaal eigenlijk nooit koop) heeft een duidelijke declaratie hoe om te gaan met de verschillende verpakkingsmaterialen in de afvalstatus. Het gaat hier dus ook om duurzaamheid communicatie. Maar ben nu eens eerlijk. Wie gaat dat doen? Maar belangrijker, wie verzint zoiets? Dan moet er toch wel zeker minimaal Sustainability Director op je naamkaartje staan toch?
Johan Raap.
Lid bestuur SKIW
