De sneeuw van vorige week heeft er voor gezorgd dat de grondwaterstand in sommige delen van het land flink is gestegen. Doordat sneeuw langzaam smelt, sijpelt het water langzaam de bodem. Vooral de grondwaterstand profiteert van de sneeuw, maar het betekent niet dat de problemen met droogte nu voorbij zijn. Vooral in Brabant en de Achterhoek brengt de sneeuw wat verlichting.
Volgens Jos Kruit, droogtecoördinator van het waterschap Aa en Maas, is in sommige delen van Brabant de grondwaterstand met 30 tot 40 centimeter is gestegen. Hij noemt de sneeuw in een artikel op Omroep Brabant een cadeautje, met de nadruk op ‘tje’. Het droogteprobleem in Brabant zal volgens de droogtecoördinator niet als sneeuw voor de zon verdwenen zijn. In 2020 was er landelijk sprake van een dreigend watertekort en bleven de problemen in Oost- en Zuid-Nederland de hele zomer groot.
Stuwen
De Brabantse waterschappen laten alle stuwen hoog staan om het smeltwater zo lang mogelijk vast te houden. Daarmee hopen de waterschappen op een stijging van de waterstanden in kwetsbare natuurgebieden zoals het Bossche Broek en de Kampina en op hoge zandgronden van 35 centimeter. Voor lager gelegen gebieden mikken de waterschappen op een stijging van tien centimeter.
Bodemvocht
Ook in de Achterhoek profiteerde de ondergrond van de smeltende sneeuw. De stichting Biomassa voert voor de Achterhoekse regiodeal Kringloop Landbouw met bodemsensoren onderzoek uit een boerderij in Hengelo. Daar is het bodemvocht voor het eerst in bijna een jaar is gestegen tot een gezonde waarde van boven de tien procent. Als een Nederlandse zandbodem te droog is, zakt het bodemvochtpercentage zakt onder de tien procent. Door de droogte in het voorjaar van 2020 lag het bodemvochtpercentage op 60 centimeter diepte lange tijd rond de 2 procent. Dat is te vergelijken met de droogte in de woestijn.
Grondwaterpeil
Op de proefboerderij in Hengelo wordt ook het grondwaterpeil gemeten. Ook daar profiteert de grondwaterstand profiteert van de sneeuw. Sinds 14 februari is dat peil met zes centimeter gestegen tot 1,57 meter onder het oppervlak (-mv) van het perceel. Medio december 2020 lag het grondwaterpeil nog bijna anderhalve meter lager op een diepte van 2,97 meter onder het oppervlak. Volgens metingen van onder andere Vitens varieert het grondwaterpeil in dit gebied met ongeveer 2 meter per jaar. Vitens doet de metingen sinds 2005. De laagste waterstand wordt meestal aan het einde van een jaar bereikt, de hoogste stand doorgaans in maart. De verwachting is daarom dat het grondwaterpeil onder het perceel van De Marke nog verder zal stijgen.
