Sitech is verantwoordelijk voor een biologische afvalwaterzuiveringsinstallatie op het industrieterrein Chemelot (foto: Wikimedia Commons).

Waterschap Limburg verwerpt het besluit van de rechtbank in Roermond en versoepelt de norm voor het lozen van de stof pyrazool door Sitech uit Sittard-Geleen niet. In een reparatiebesluit heeft het waterschap de lozingsnorm op 26 april opnieuw vastgesteld op 10 microgram per liter. In september 2017 vernietigde de rechter deze aangescherpte watervergunning. Beide partijen zijn in hoger beroep gegaan. Nu is het aan de Raad van State in Den Haag om een eindoordeel te vellen.

Dat besluit volgt waarschijnlijk deze zomer. In de tussentijd moet Sitech zich houden aan de norm die het waterschap in het herstelbesluit heeft genomen. Volgens het waterschap loopt de drinkwatervoorziening mogelijk gevaar bij een versoepeling van de normering. Het waterschap vindt dit niet acceptabel. Met een verruiming van de lozingsnorm kan de kwaliteit van het oppervlaktewater bij waterinnamepunten in de Maas niet worden gegarandeerd. “Als er straks in de zomer laagwater staat in de Maas houden we met deze normering de kwaliteit van het water op peil”, schrijft het waterschap op haar website.

Naleven norm is haalbaar
Het waterschap stelt dat er goede technieken zijn om verontreinigende stoffen uit het water te halen. Het waterschap wijst er ook op dat Sitech al een jaar ver onder deze strenge normen blijft. Het naleven van de norm is dus haalbaar. Over het voornemen om de norm voor Pyrazool te handhaven is overleg geweest met Sitech, de drinkwaterbedrijven WML, Evides en Dunea en Rijkswaterstaat. De drinkwaterbedrijven en Rijkswaterstaat zijn het eens met de gestelde norm. Sitech heeft inhoudelijke bezwaren, maar laat deze meewegen in het hoger beroep dat is ingediend bij de Raad van State in Den Haag.

Drinkwaterinname
In juli 2015 werd de aanwezigheid van de stof pyrazool in het Maaswater vastgesteld. De drinkwaterbedrijven moesten de inname van Maaswater stilleggen en het waterschap verscherpte de normen in een latere lozingsverguning. Sitech, het bedrijf dat verantwoordelijk is voor het beheer van de waterzuiveringsinstallatie op industriepark Chemelot, ging tegen deze verscherping in beroep en kreeg van de rechter de gelegenheid te bewijzen dat het bedrijf een onevenredige inspanning moet verrichten om aan de pyrazool-norm te voldoen.

Verminderd rendement afvalwaterzuivering

Volgens Sitech gaat de strenge lozingsnorm ten koste van het rendement van de waterzuiveringsinstallatie. De rechtbank stelde het bedrijf daarin vorig jaar gelijk en besliste dat het waterschap nog eens goed naar deze laatste vergunning moet kijken en moet beoordelen of deze strengere norm voor het lozen van pyrazool wel kan zonder dat dit ten koste gaat van het verwijderen van andere afvalstoffen uit het afvalwater. Sitech maakte wel vaker bezwaar bij de rechter, maar die bezwaren zijn door de rechtbank afgewezen. Het bedrijf heeft sinds eind 2015 al vier keer een dwangsom opgelegd gekregen vanwege lozingen. Het gaat om een totaalbedrag aan dwangsommen van twee ton.

Bedrijfsresultaten

Het waterschap hanteert een lozingsnorm op van 30/10. Die staat toe dat Sitech pyrazool mag lozen, maar binnen gestelde waarden van 10 microgram per liter gemiddeld per tien dagen in de uitstroom van de biologische afvalwaterzuiveringsinstallatie, met een piek van 30 mg per dag. De rechter versoepelde de norm naar 50/30. Als reden gaf hij daarbij aan dat het terugdringen van de pyrazool hoeveelheden ten koste zou kunnen gaan van de bedrijfsresultaten.